Bij deze rapportage voorzichtig wat bloemen. Voorzichtig omdat bloemen niet altijd die directe blijdschap geven zoals de reclames ons willen doen geloven. Deze Belladonna uit de Kaapprovincie is eigenlijk de indirecte reden van de onfortuinlijke omstandigheden waarin moeder verkeert. Het begon allemaal zo aardig met een bol op glas, zonder water. Een proef op de som, samen genomen met dochter Marian. Op 25 december 2009 boog moeder zich over de kloostertafel in de erker in de achterkamer. In een laag glas de amaryllisbol met twee kleine groene uitlopers. Doet-ie het nu wel of toch niet. Ze besloot, voordat ze in de loop van de middag door Mieke zou worden opgehaald, om nog even Marian op te bellen. Hoe de groei van haar bol vorderde. De draaibeweging van de kloostertafel naar de telefoon werd haar fataal. Ze verloor het evenwicht, kwam ten val en brak haar bovenbeen.
De periode vanaf dat tijdstip is een periode van veel pijn lijden, grote benauwdheid vanwege de zware belasting van een toch al verzwakt hart, in het ziekenhuis van verpleegafdeling naar operatiekamer, van verpleegafdeling naar intensive care, van het ziekenhuis in Vlissingen naar het Zorgcentrum De Rustenburg in Middelburg, daar vandaan naar het Zorghotel van Ter Reede in Vlissingen. De foto links boven is genomen op vrijdag 29 januari jl. Het leek zo goed te gaan, ook met de amaryllis. Maar zoals in het vorige bericht opgetekend, begon het weer van voren af aan. Van het zorghotel van Ter Reede naar de intensive care van het ziekenhuis ...
Ze ligt nu op de afdeling hartfalen. En in de loop van de dag kwam van Wout en Mieke het bericht dat er weer wat vooruitgang was geboekt ten opzichte van afgelopen vrijdag. Het zuurstofgehalte in het bloed is weer zodanig genormaliseerd dat extra beademing niet meer noodzakelijk is. Dat betekent een vermindering van het aantal bewegingbeperkende slangetjes en een toename van kwaliteit in de beleving van de situatie.
Zo komt ze weer een stapje dichterbij op die ongedachte weg terug. We ervaren blijdschap, maar zijn daarbij ook bezorgd. Het evenwicht is broos, net als moeder zelf. En de amaryllis groeit en bloeit, op glas zonder water. In het gedempte licht van deze grijze zondag, in de vensterbank naast het bed op de afdeling waar moeder sinds gisteren weer vrij(er) adem kan halen.
